Muchas cosas y fiestas !

Het is alweer even geleden dat ik een reisverslag heb geschreven vandaar dat ik jullie opnieuw even ''bij schrijf'' over mijn belevenissen hier in het mooie Valencia. Ik ben hier alweer 5 weken en raak al aardig ingeburgerd. Ja de tijd vliegt, maar hier al helemaal! Om te beginnen heb ik de afgelopen weken zoveel meegemaakt dat ik het niet eens allemaal kan herinneren. Ja ik moet echt proberen om wat vaker een reisverslag te schrijven. Er is hier dan ook zoveel te doen! Elke dag doe ik weer leuke dingen en lijd daardoor aan chronisch slaaptekort, maar goed dat is een kleine bijkomstigheid. Zoals eerder aangegeven kan ik mij echt niet alles herinneren dus ik ga jullie vertellen over de hoogtepunten/ wat ik mij kan herinneren van de afgelopen weken. En nee ik drink niet teveel heb gewoon wat problemen met mijn geheugen as usual :p

Een aantal weken geleden heb ik voor het eerst een voetbalwedstrijd meegemaakt: Valencia tegen Swansea City in het Mestalla Stadion in Valencia. Ik was daar met mijn huisgenoten Robin, Lisa, Nica en een paar andere Nederlanders. Het was al een heel avontuur om daar binnen te komen. Jordy had kaarten geregeld voor de beste zitplaatsen in het stadion. Zo ver is het helaas nooit gekomen.. We stonden bij de juiste ingang van het stadion. Daar werden we gefouilleerd en werden we door een steward geëscorteerd. Wat nogal vreemd was. We werden naar de andere kant van het stadion geleid waarop we via een andere ingang opnieuw gefouilleerd werden. Eenmaal boven in het stadion bleek dat we totaal verkeerd zaten. Onze zit plekken waren namelijk onderin het stadion. Dit probeerden we bij de stewards aan te geven, maar we hadden simpelweg pech, want we konden daar niet meer komen. Heel vervelend, maar we bleven ons afvragen waarom we naar de andere kant van het stadion waren geleid terwijl we bij de juiste ingang stonden. Bleek dat ze daar bij de beveiliging dachten dat we relschoppers waren en daarom extra gefouilleerd werden. Kan je het je voorstellen? 4 meiden en 2 jongens? Nee, dat konden wij ook niet, maar aangezien er niet te praten viel met de stewards zijn we maar gewoon bovenin het stadion gaan zitten. Ik heb geen verstand van voetbal, maar de wedstrijd was wel teleurstellend. De supporters van Valencia waren het daar helemaal mee eens, want er werd regelmatig geschreeuwd en met shirtjes gezwaaid. De diehard supporters verlieten zelfs uit protest kort na de tweede helft het vak om na 10 minuten weer terug te komen. Ondanks dat Valencia met 0-3 had verloren was het indrukwekkend en leuk om mee te maken.

De volgende dag was mijn huisgenoot Robin jarig en om haar 20e verjaardag in te luiden hebben we hier thuis om 00.00u op Robin geproost en natuurlijk een verjaardagsserenade gebracht. De volgende dag hebben Nica en ik het huis versierd en een taart gekocht. Robin was helemaal verrast. 's avonds hebben we het uitgebreid gevierd met een paar klasgenoten van Nica die vanuit Madrid hier naartoe waren gekomen. Daarna zijn we naar de Holland bar geweest om een drankje te doen. Daar waren ook alle mensen van de Nederlandse groep die hier allemaal via Luuk stage lopen. En zoals dat hier gaat eindig je niet in de eerste beste kroeg waar je naartoe gaat dus gingen we nog door naar discotheek Akuerala bij het strand om nog door te feesten tot in de vroege uurtjes. Die ''nacht'' heb ik dan ook maar 3 uurtjes geslapen. Uitslapen zat er niet in. In de middag gingen we naar het strand om onze tan bij te houden of nouja nog wat bij te kleuren. Ik zag dat wel als de ideale gelegenheid om nog even wat slaap in te halen, maar helaas.. Eenmaal thuis was het tijd om ons snel klaar te maken en naar de stad te gaan om te gaan eten. We zijn op aanraden van een kennis van Robin wezen eten bij restaurant 'La Papardella'. En wat een aanrader dat was! Heb serieus nog nooit zulke lekkere pasta gehad! Die houden we er dus in. Na het eten gingen we weer naar huis en nee daarmee was de dag nog lang niet afgelopen. Het was namelijk tijd voor stapavond 2.. Dat was bij een openlucht discotheek 'Mist' aan de haven. Al met al weer een gezellige avond en opnieuw een korte nacht van 2 a 3 uurtjes slaap gehad. Ja de Spanjaarden weten hier wel hoe ze moeten feesten. Ik heb me laten vertellen dat Valencia de 2e of 3e feest bestemming is van Spanje. Dat verklaart dan ook waarom je hier echt elke avond uit kan gaan.

Een aantal dagen later was het mijn cumpleaños. Mijn nieuwe leeftijd laat ik even achterwege.. te pijnlijk haha. Ik heb weinig met mijn verjaardag, maar uiteraard is het erg leuk om dit hier in Valencia te mogen vieren. Om klokslag 00.00u kreeg ik een verjaardagsserenade van mijn lieve huisgenoten. In de ochtend heb ik taart meegenomen naar mijn stage. Heel Nederlands zei ik tegen mijn collega's dat ik taart had meegenomen, omdat ik jarig was en dat ze het in de koelkast konden vinden. Wel heel lief, want werd helemaal gefeliciteerd en kreeg te horen waarom ik dat niet eerder had gezegd, want dan hadden ze het kantoor voor mij versierd. Maar goed even terug naar de taart.. De volgende dag lag die nog onaangeraakt in de koelkast. Dus ik had echt iets van apart, maar goed misschien waren ze het vergeten. Een paar dagen later kwam ik binnen en lag de taart er nog.. Op een gegeven moment vroeg Ismael mijn leidinggevende wanneer wij taart gingen eten. Euhm vandaag dan maar? Rond 12 uur was het weer van zullen we nu taart gaan eten? Ja prima. We gingen met z'n allen naar de koffieruimte waarop ik de bijna verstofte taart uit de koelkast haalde en de plastic bordjes en vorkjes erbij pakte en taart uitdeelde. Blijkbaar is het hier heel normaal dat je met z'n allen de taart gaat eten en de jarige de taart uitdeelt. In Nederland is het toch even anders waar je de taart in de koelkast zet en iedereen zichzelf maar van een stuk taart moet voorzien. Weer wat geleerd! Om weer even terug te gaan naar mijn verjaardag zelf. 's avonds ben ik met mijn huisgenoten uit eten geweest in El Carmen (het oude gedeelte van het centrum). Daarna zouden we nog wat drankjes doen, maar ik begon al een beetje te twijfelen was best wel moe en tsja toch de volgende dag weer stage lopen, maarja het was mijn verjaardag en kon moeilijk niet gaan dus wij de taxi in. Eenmaal uitgestapt bij de bestemming herkende ik een jongen van de Nederlandse groep en dacht al goh wat toevallig.. Hij ook hier en toen keek ik wat verder en zag ik daar de hele groep zitten waarop ik opnieuw een hele verjaardagsserenade kreeg. Super leuk dat hadden mijn huisgenoten nog als verrassing geregeld! Al met al prima gevierd!

Van de week zijn we nog naar een salsa avond geweest en dat was erg leuk, maar gewoon niet te doen voor mij aangezien iedereen de basis al kende en ik dus niet, maar goed een ding staat vast. Ik ga Spanje niet verlaten voordat ik de salsa kan! Je hebt hier echt veel plaatsen waar je het (gratis) kan leren dus dat gaat helemaal goedkomen.

Daarnaast heb ik Johan hier gezien. Off all places here we met again after 3 years.. Zo grappig! Johan heeft in het eerste jaar van de opleiding bij mij in de klas gezeten. Hij was hier op vakantie and so we met again. Was echt gezellig!

Ik heb het hier nu dan ook echt naar mijn zin! 2 weken geleden had ik even een dipje. Deed super leuke dingen hier, maar was denk ik een beetje gefrustreerd over stage en mijn Spaans. Inmiddels heb ik een aantal Spanjaarden leren kennen waar ik mee omga en daardoor ook echt mijn Spaans kan verbeteren. Ook is het leuker op stage. Ik zit er niet meer bij voor de sier en heb nu dan ook echt contact met m'n collega's. En ja dat scheelt ontzettend veel! Ondanks dat het nog maar mijn eerste maand was en het vaak wel even duurt voordat je echt gewend bent en nieuwe mensen leert kennen kon het mij niet snel genoeg gaan, maar goed het moment is dus aangebroken! :).

Oh het weer hier is nog perfect! Met 33 en van de week zelfs 35 graden heb ik hier nog gelukkig volop zomer :). Het is echt een raar idee dat we hier begin oktober nog aan het strand kunnen liggen. Wel is het iets waar ik maar al te goed aan kan wennen.

Er staan dit weekend weer genoeg leuke dingen op de planning, maar vanavond is het toch even een keer thuis bijtanken thuis, omdat het anders niet vol te houden is. Woensdag gaan we kijken bij het stierenvechten. Het is wel een beetje dubbel ene kant zielig, maar aan de andere kant ook wel interessant en niet te vergeten onderdeel van de Spaanse cultuur. Over planning gesproken die kennen ze hier niet echt in Spanje. En dat is soms wel even wennen, maar ook weer zo fijn! Dingen gebeuren hier nog echt spontaan en dat maakt het echt verrassend en super leuk! En er is geen moment dat ik mij hier verveel!

Tevens breekt volgende week de bezoekersperiode aan in Casa Serpis. Nica krijgt bezoek van haar ouders en ik ontvang dan ook mijn eerste bezoek! Eerder had ik echt iets van bezoek is allemaal niet nodig, maar nu het bijna zover is kan ik eigenlijk niet wachten. Donderdag mag ik lieve Babette verwelkomen in Valencia :D. Bij deze Babette slaap nu nog zoveel als je kan, want dat ga je nodig hebben haha.

Meer avonturen volgen...

Hasta luego!

Besos y saludos de Valencia!